AD

Daniëlle is hooggevoelig, toen ze daarachter kwam begon haar leven pas: ‘niemand snapte er iets van’

Daniëlle van der Stap (41) is hooggevoelig. Pas toen zij hierachter kwam, begon de Lierse met leven. De energie, die zij altijd tekort kwam, stroomde haar toe. Zelfs in die mate dat zij nu anderen kan helpen.
 
Het interview kan nu. O nee, toch morgen. Of toch nu. Daniëlle van der Stap schiet alle kanten op. ‘Doe niet zo moeilijk. Het is of dit of dat’, praat ze hardop tegen zichzelf. Tot opeens het verlossende ‘ja’ volgt. ,,We doen het nu. Het voelt goed.”
 
Dat blijkt wel. Na een ‘waar begin ik’ duikt de 41-jarige Lierse meteen de diepte in. Ze had een leuke jeugd, tot ze op haar vijftiende te maken kreeg met vermoeidheidsklachten. ,,En dat is nog zacht uitgedrukt. Ik was volledig uitgeput – lichamelijk en mentaal. Als ik twee dagen naar school was geweest, moest ik drie dagen bijkomen.”
 
Inmiddels weet Van der Stap dat zij totaal overprikkeld was, zoals zij dat zegt. Maar haar leven destijds stond in het teken van ongewis en onbegrip. ,,Niemand snapte er iets van. Ook ik niet.”
 
Er gingen jaren voorbij waarin Van der Stap zocht naar de oorzaak. Toch kwam zij in ‘het reguliere’ niet verder. ,,De huisarts, cardioloog, internist, noem het op. Ze hebben me allemaal binnenstebuiten gekeerd. ‘Leef je leven, er is niets met jou aan de hand’, was de conclusie. ‘Jij kan alles wat een ander ook kan’.
 
Echt niet, moet Van der Stap gedacht hebben. Zij zette haar zoektocht voort. Tot zij in 2006 terecht kwam bij de zoveelste alternatieve genezer, een osteopaat. ,,Hij vertelde mij dat ik niet ziek was, maar hooggevoelig.”
 

Wereld op je schouders dragen

De term zei haar niets, maar een training met gelijkgestemden bracht daar verandering in. ,,Opeens viel er zoveel op zijn plek. Ik droeg de hele wereld op mijn schouders.”
 
Deze ontdekking zorgde voor een keerpunt in haar leven. ,,Je moet je er door laten leiden, met de korte ei, in plaats van de lange ij’, werd mij verteld. En dat deed ik. Ik leerde er mee omgaan. Iets wat uiteindelijk heeft geresulteerd in mijn praktijk De Vlindertuin, waar ik andere mensen met hooggevoeligheid coach.”
 
Van der Stap legt uit dat hooggevoeligheid een aangeboren karaktereigenschap is. ,,Zeker geen ziekte, zoals sommigen denken. Je hebt het niet. Je bent het. Het zenuwstelsel neemt gevoeliger waar, waardoor prikkels van buiten veel meer binnenkomen. Hierdoor leef je veel intenser.”
 
De mooie dingen zijn geweldig, vertelt ze. ,,Als mijn vriendin verliefd is, ben ik dat ook. En als ik vanuit mijn ruimte in Op Hodenpijl onbekenden zie trouwen, geniet ik daar net zo hard als de gasten. Maar goed”, vervolgt ze. ,,Er is ook de andere kant. Ik heb ook weleens moeten huilen toen hier een uitvaart was. Alles komt binnen.”
 

Corona-angstbubbel

,,Zo ook de angstbubbel die door corona is ontstaan. Voor mensen die niet hooggevoelig zijn is dit al voelbaar. Laat staan voor zij die dit wel zijn.”
Het is goed om daar rekening mee te houden, aldus Van der Stap. ,,Zelf ben ik bijvoorbeeld gestopt met het lezen van kranten. Niet omdat ik het nieuws wil negeren of ontkennen, maar omdat ik van de inhoud boos of verdrietig word. Kan ik er iets aan veranderen? Nee. Het enige waar ik voor kan zorgen is dat ik zelf rechtovereind blijf staan.”
 
De mensen die haar praktijk bezoeken, raadt de Lierse eveneens aan om minder ‘buitenstebinnen’ te leven, zoals zij dat zegt. ,,Dat kan al door een simpele ademhalingsoefening te doen voordat je je bed uitspringt. Even bij jezelf inchecken en je dan pas verbinden met de buitenwereld. Het is iets kleins, maar heeft een groot effect.”
 
Ook wijst zij hen op de positieve kanten. ,,Hooggevoeligheid heeft ook zoveel goeds. Je leeft alles behalve op de automatische piloot. Er is mij weleens gevraagd of ik een ander leven zou kiezen als ik opnieuw geboren zou worden. Nooit. Al is het heel pittig geweest en is dat het zo nu en dan nog steeds.”